«Αρωμα Ελλάδας» στο Φεστιβάλ της Κοινότητας Ζωοδόχου Πηγής στο Μπρονξ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Ελληνες και φιλέλληνες είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με γεύσεις από την Ελλάδα, καθώς και να διασκεδάσουν μετά μουσικής σε ελληνικούς ρυθμούς, κατά τη διάρκεια του πενθημέρου (από 16 έως 20 Ιουνίου 2021) φεστιβάλ της Κοινότητας Ζωοδόχου Πηγής στο Μπρονξ.

Ο νέος ιερατικώς προϊστάμενος της Κοινότητας Ζωοδόχου Πηγής, π. Βασίλειος Λούρος, ανέφερε στον «Ε.Κ.» ότι πρόκειται για το πρώτο φεστιβάλ που παρευρέθηκε ως προϊστάμενος της εν λόγω Ελληνορθόδοξης Κοινότητας του Μπρονξ. Παράλληλα, εξέφρασε την ικανοποίησή του για «τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου».

«…Αυτό που παίζει μεγάλο ρόλο, εκτός του ότι το φαγητό έχει […] άρωμα Ελλάδος, είναι ότι ο κόσμος που εργάζεται εδώ, σε αυτή την κοινότητα είναι ταπεινός, έχει τεράστια αγάπη. […] Το φεστιβάλ είναι από τα πιο σπουδαία προγράμματα που κάνει η Εκκλησία, διότι ενώνει τον κόσμο […]. Είναι σαν τις μέλισσες – έτσι τους χαρακτηρίζω – που δουλεύουν […] αδιάκοπα […] για την Εκκλησία μας. […] Αυτή η συνεργασία, αυτή η αγάπη, αγγίζει όλον τον κόσμο […]», τόνισε ο π. Βασίλειος Λούρος.

Αναφερόμενος στη σημασία του φεστιβάλ, ο π. Βασίλειος Λούρος είπε ότι μέσω αυτού, συγκεντρώνονται πόροι, προκειμένου να γίνει έργο στην Κοινότητα, δηλαδή οι κοινωνικές διακονίες, ο καλλωπισμός του Ναού και οι φιλανθρωπίες που είναι και ο σκοπός της Εκκλησίας: «Γιατί ο φιλάνθρωπος είναι ο ίδιος ο Χριστός μας, φίλος τους ανθρώπου. Οπότε εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε τις φιλανθρωπίες μας και μας δίνει αυτήν την ευκαιρία να τις πραγματοποιήσουμε και φυσικά, να αισθανθούμε την ανάγκη [ο ένας] του άλλου».

Παράλληλα, ο π. Βασίλειος Λούρος υπογράμμισε ότι στο φεστιβάλ συμμετέχουν όλοι, μικροί και μεγάλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, και ότι αυτό «κάνει την ομορφιά και τη διαφορά που βγαίνει προς τα έξω. Όλοι είναι εθελοντές και […] νοιάζονται για τον ίδιο σκοπό: το τι να προσφέρει ο ένας στον άλλον. Αυτή είναι η ομορφιά, αυτή είναι η αγάπη, αυτή είναι η προσφορά».

Ο πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, Σπύρος Δημητράτος, μιλώντας στον «Ε.Κ.», υπενθύμισε ότι το τελευταίο φεστιβάλ της κοινότητας πραγματοποιήθηκε το 2019. Όπως διευκρίνισε, η διοργάνωση του φεστιβάλ αποτελεί πηγή εσόδων για το φιλανθρωπικό έργο της κοινότητας, για την υποστήριξη αναξιοπαθούντων, την προσφορά γευμάτων τα Χριστούγεννα και δώρων για παιδιά που διαμένουν στην περιοχή του Μπρονξ. Προσέθεσε ότι πέρυσι λόγω των μέτρων προστασίας από την πανδημία, το φεστιβάλ δεν πραγματοποιήθηκε και δεν υπήρχαν οι ανάλογοι πόροι για την υλοποίηση αυτού του έργου.

Ο Σπ. Δημητράτος εξέφρασε την ικανοποίησή του από τη φετινή προσέλευση του κόσμου από την περιοχή του Μπρονξ, αλλά και από άλλες ελληνορθόδοξες κοινότητες. Εξάλλου, όπως ανέφερε, λόγω των μικτών γάμων, πλέον την κοινότητα επισκέπτονται και άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων και άλλων θρησκευτικών πεποιθήσεων: «Οι άνθρωποι χρειάζονταν […] να βγούνε έξω από τα σπίτια τους, γιατί είναι κλεισμένοι 18 μήνες και θέλουνε να βγούνε, […] να χορέψουνε, […] να φάνε το ελληνικό [φαγητό], θέλουνε λουκουμάδες. Θέλουνε να ζήσουνε πάλι τη ζωή τους».

Ο Σπ. Δημητράτος, ως ένα από τα μακρογενέστερα μέλη της κοινότητας, αναφέρθηκε στο Ελληνο-Αμερικανικό Ινστιτούτο (GAI), το οποίο, όπως είπε, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα ελληνοαμερικανικά σχολεία στην Αμερική και του χρόνου συμπληρώνει 110 χρόνια λειτουργίας. Τόνισε ότι το GAI υλοποιεί το πολιτειακό πρόγραμμα «UPK», έχει 145 μαθητές και παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας λειτούργησε εξ αποστάσεως, το 90% των μαθητών επέστρεψε για την αποφοίτηση, τον χορό της αποφοίτησης και την επίδειξη μόδας.

«Πρώτη φορά […] ήρθα σε αυτήν την Κοινότητα [όταν] ήμουν πέντε χρόνων. Είμαι [εδώ] 50 και [πλέον] χρόνια. Τα […] ίδια παιδιά, που μεγαλώσαμε εδώ, στο Μπρονξ, είναι στο συμβούλιό μας. […] Οι πιο πολλοί έχουμε φύγει από το Μπρονξ […], αλλά ερχόμαστε πίσω στο σπίτι μας, στη Ζωοδόχο Πηγή [που μας ενώνει]. […] Με την προσευχή του Χριστού βρήκαμε καινούριο ιερέα για την Εκκλησία μας. Είναι καλός άνθρωπος, […] οικογενειάρχης. […] Ο π. Βασίλειος μας φέρνει όλους κοντά […], αγαπημένους και σαν οικογένεια», κατέληξε ο Σπ. Δημητράτος.