Το Σχολείο της Κοινότητας Προφήτη Ηλία στο Γιόνκερς

Για την ιστορική πορεία του ελληνικού Απογευματινού και Σαββατιανού Σχολείου της Κοινότητας του Προφήτη Ηλία, καθώς και για τη συνεισφορά του στη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας, παράδοσης και ελληνορθόδοξης πίστης στην περιοχή Γιόνκερς της Νέας Υόρκης, μίλησε ο αιδεσιμότατος πρωτοπρεσβύτερος του Ιερού Ναού Προφήτη Ηλία, π. Νικόλαος Πιλαβάς στον «Ε.Κ.».

Όπως είπε, το σχολείο ιδρύθηκε από τους πρώτους Ελληνες μετανάστες στην περιοχή το 1936, πριν την ίδρυση της Κοινότητας: «Η Κοινότητα δημιουργήθηκε το 1940, αλλά το σχολείο υπήρχε. Οι Ελληνες του Γιόνκερς είχαν δημιουργήσει έναν χώρο στον οποίο έκαναν μαθήματα για τα παιδιά τους. Εν συνεχεία, δημιουργήθηκε η Κοινότητα και ανέλαβε το σχολείο από τότε…».

Τα πρώτα χρόνια, εξήγησε, η Κοινότητα κάλυπτε τελείως τα δίδακτρα του σχολείου εκ μέρους των μαθητών και από το 1985 μέχρι και το 1995-2000, παρακολουθούσαν μαθήματα περίπου 120 παιδιά και υπήρχαν τρία σχολεία: «Είχαμε φθάσει στο σημείο, που δεν είχαμε τάξεις να βάλουμε τα παιδιά».

Ωστόσο, όπως επεσήμανε, τα πράγματα αλλάξανε, λόγω δημογραφικών μεταβολών και οικονομικών δυσχερειών, καθώς, όπως είπε, η ζωή άλλαξε, υπήρξε μια δύσκολη περίοδος από το 2000 μέχρι το 2005-6: «…Βρεθήκαμε σε ένα επίπεδο ερωτηματικού- τι συμβαίνει. Και σε αυτό το σημείο, μπήκε η Κοινότητα και είπε για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους δεν θα τους χρεώνουμε οικονομικά».

Οπως ανέφερε, συμβάλλει οικονομικώς και η Κοινότητα στην κάλυψη των εξόδων του σχολείου, καθώς, όπως είπε, τα έσοδα από τα δίδακτρα δεν επαρκούν. Οπως διευκρίνισε, πριν χρόνια που το σχολείο είχε ορισμένα προβλήματα, η Κοινότητα συνέβαλε κατά 90% των εξόδων.

«Τώρα βέβαια, φθάνουμε στο σημείο να πούμε ότι η Κοινότητα βάζει ένα 30% προς το σχολείο… αλλά ό,τι και να συμβεί, η Κοινότητα είναι πίσω από τη βοήθεια του ελληνικού σχολείου», τόνισε ο π. Νικόλαος.

Αναφορικά με την ετήσια εγγραφή μαθητών, εξέφρασε την ικανοποίησή του, καθώς όπως χαρακτηριστικά είπε ο αριθμός των μαθητών στο εν λόγω σχολείο αυξάνεται κάθε χρόνο.

Ειδικά για φέτος, ανέφερε ότι, από όσο γνωρίζει, αυξήθηκαν οι εγγραφές κατά 5 με 10 παιδιά σε σχέση με πέρυσι και θα παρακολουθούν μαθήματα συνολικά 35-40 μαθητές: «…Το σχολείο αυξάνεται και προοδεύει και χαίρομαι γι’ αυτό, διότι είναι η μεγάλη θυσία, την οποία οι γονείς κάνουν και εμείς συγχρόνως στην Εκκλησία…».

Ο π. Νικόλαος εξέφρασε την πεποίθηση ότι η αύξηση του αριθμού των παιδιών οφείλεται στην εργασία που γίνεται και σπεύδουν να φέρουν τα παιδιά στο συγκεκριμένο σχολείο, καθώς όπως ανέφερε «…η Κοινότητα αυτή, το σχολείο αυτό, πάντοτε κρατούσε πρώτη θέση στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσης», τονίζοντας ότι όσοι μαθητές αποφοιτούσαν από το σχολείο της Κοινότητας, σημείωναν επιτυχίες σε εξετάσεις της ελληνικής γλώσσας.

Οι επιτυχίες υπάρχουν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, ωστόσο είπε ότι αυτό δεν σημαίνει πως η ίδια επιτυχία θα συνεχίσει τις επόμενες πενταετίες: «Αυτό έγκειται στην προσπάθεια την προσωπική, την προσπάθεια των διδασκάλων, την προσπάθεια της Εκκλησίας, την προσπάθεια των γονέων. Ολα αυτά συντελούν στην πρόοδο και διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας».

Ως προς τις ηλικίες των μαθητών, είπε ότι συνήθως στο συγκεκριμένο σχολείο ξεκινούν τα μαθήματα από τις ηλικίες 5-6 ετών έως περίπου 12 ετών. Ωστόσο, όπως πρόσθεσε, «…σκοπός μας είναι τα παιδιά να έρθουνε, να μάθουν τα μαθήματα και να προοδεύσουν, ασχέτως ηλικίας».

Διευκρίνισε, επίσης, ότι προσφέρουν μαθήματα ανάλογα με το επίπεδο γνώσης της ελληνικής γλώσσας και συγκεκριμένα επίπεδο αρχαρίων, επίπεδο μεσαίων και επίπεδο advance, ενώ, όπως διαπίστωσε, τα άτομα που πήγαιναν στο σχολείο της Κοινότητας, ήταν ενορίτες, ορισμένα προέρχονται από μεικτούς γάμους και ορισμένα άλλα από ελληνικούς γάμους.

Μάλιστα, όπως ανέφερε, παλαιότερος απόφοιτος του συγκεκριμένου σχολείου, έγραφε για την εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας» πριν χρόνια, ενώ τόνισε ότι τα παιδιά που αποφοιτούν από το συγκεκριμένο σχολείο το αγαπούνε πολύ.

Οπως είπε, όσοι το τελείωναν το σχολείο αυτό, μιλούσαν και έγραφαν στα Ελληνικά και συνεχίζουν αυτόν τον τρόπο διδασκαλίας μέχρι σήμερα, επιμένοντας ο ίδιος, όπως σημείωσε, σε ένα πράγμα: στην προφορική άσκηση.

«… Τους λέω: Καλύτερα το παιδί να μάθει δύο γραμμές και να τις μάθει, παρά να του διδάξετε πολλά και να μην ξέρει τίποτα», ανέφερε ο πατήρ Νικόλαος.

Οσον αφορά τη σημασία διδασκαλίας της ελληνικής παιδείας, υποστήριξε ότι οι γνώσεις σχετίζονται με την ελληνική παιδεία και αποτελούν την ταυτότητά μας.

«Ολοι γυρεύουν να βρουν τις ρίζες τους και έχει γραφεί ένα βιβλίο, ‘The Roots’ που αναφέρεται σε αυτό το θέμα» τόνισε, προσθέτοντας ότι η ελληνική γλώσσα, η παράδοση και η κουλτούρα, συναποτελούν σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει ως «Greek cultural school».

Οσον αφορά το περιεχόμενο των μαθημάτων, ο π. Νικόλαος είπε ότι διδάσκεται χορός, ομιλία, διάβασμα, κουλτούρα και ευκαιριακή διδασκαλία, για παράδειγμα αναφορικά με τον Σωκράτη ή τον Αγιο Δημήτριο. Τόνισε ότι όλα αυτά συνδέονται, καθώς, όπως είπε, εξαρτάται από το πώς θέλει κανείς να χρησιμοποιήσει τη γνώση της ελληνικής γλώσσας για να μορφώσει το παιδί καταλλήλως.

Συνεπώς, όπως αναφέρει, συγχρόνως, διδάσκονται θέματα που σχετίζονται με την Φιλόπτωχο ως «Sunday religious school», μέσα στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και παράλληλα υπογράμμισε ότι είναι σημαντική η επανάληψη στον προφορικό λόγο, μέσα στην τάξη.

«Επανάληψη -και επιμένω- και συγχρόνως λέω και στις δασκάλες επανάληψη. Βέβαια, η Αρχιεπισκοπή έχει σεμινάρια, τα οποία τους διδάσκουν και νομίζω ότι είναι εποικοδομητικά…», επεσήμανε.

Στις δραστηριότητες που διδάσκονται στους μαθητές συμπεριλαμβάνονται παραδοσιακοί χοροί, τραγούδια, καθώς και η ελληνική κουλτούρα. Οπως ανέφερε, με την ευκαιρία, για παράδειγμα, της διοργάνωσης εκδήλωσης για την 25η Μαρτίου, ετοιμάζουν σχετική εκδήλωση και οι γονείς βλέποντας ότι το παιδί τους χορεύει και τραγουδάει ελληνικά, καταλαβαίνουν ότι μαθαίνει.

«…Ξέρεις ότι το τραγούδι είναι κάτι το οποίο σου μένει σ’ όλη σου τη ζωή. Δεν χάνεται. Οταν μάθεις και τραγουδάς, όταν μάθεις και ψάλλεις, θα μείνει εμφυτευμένο μέσα σου. Και αυτό κάνουμε δηλαδή, κατά διαστήματα. Το ίδιο και στις εξετάσεις τον Ιούνιο, το ίδιο και για οποιαδήποτε άλλη ευκαιρία παρουσιαστεί, όπως στο Φεστιβάλ θα χορέψουνε», κατέληξε.

ΠΗΓΗ: Εθνικός Κήρυκας