Κυπριακό-Αιγαίο: Ανάδειξη εθνικών θεμάτων στις Η.Π.Α.
December 23, 2016 Written by Despina Afentouli0 Comments
FEATURED
Κυπριακό-Αιγαίο: Ανάδειξη εθνικών θεμάτων στις Η.Π.Α.
Συνέντευξη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), Φίλιπ Κρίστοφερ και τον εκπρόσωπο της Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), Νικόλα Κατσίμπρα, στη δημοσιογράφο, Δέσποινα Αφεντούλη.
Δέσποινα Αφεντούλη (Δ.Α.): Κύριε Κρίστοφερ, γεννηθήκατε στην Κύπρο, στην Κυρήνεια, ήρθατε σε μικρή ηλικία στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχετε αφιερώσει ουσιαστικά τη ζωή σας στο Κυπριακό και μάλιστα έχετε βραβευθεί πολλές φορές για την προσφορά σας. Γιατί πιστεύετε – από την εμπειρία σας – δεν έχει λυθεί ακόμη το Κυπριακό;
Φίλιπ Κρίστοφερ (Φ.Κ.): Το πρόβλημα της Κύπρου, το Κυπριακό πρόβλημα είναι πάρα πολύ περίπλοκο. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε είναι το γεγονός ότι υπάρχει εις τις Ηνωμένες Πολιτείες μία πάγια εξωτερική πολιτική, η οποία διαμορφώθηκε, έπειτα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών πάντοτε βαδίζει προς την Τουρκία. Θεωρούν την Τουρκία ως μία χώρα-κλειδί.
Άρχισε με το γεγονός ότι η Τουρκία ήταν η γειτονική χώρα της Σοβιετικής Ένωσης και τότε με τον Ψυχρό Πόλεμο πάντοτε ο αγώνας εναντίον του κομμουνισμού, που υπήρχε εις τις Ηνωμένες Πολιτείες… Έπειτα όταν έσπασε η Σοβιετική Ένωση και διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, θεωρείται η Τουρκία ως η μωαμεθανική δημοκρατική χώρα της περιοχής. Είναι η χώρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μία από τις μεγαλύτερες βάσεις, την Ιντσιρλίκ. Η Τουρκία διαθέτει το μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, 800.000…
Η Τουρκία, επίσης, είναι κλειδί και για οικονομικές σχέσεις και για γεωπολιτικές σχέσεις και για τα τελευταία 42 χρόνια που αγωνιζόμαστε για να διαμορφώσουμε μια καινούρια εξωτερική πολιτική και να μπορέσουμε να φέρουμε κάποια λύση στην Κύπρο αντιμετωπίζουμε αυτήν την πάγια εξωτερική πολιτική, η οποία χαράχθηκε εδώ και πολλά χρόνια και οι τεχνοκράτες, οι γραφειοκράτες του State Department [του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α.] του Πενταγώνου πάντοτε έχουν αυτήν την πολιτική.
Βεβαίως, η Τουρκία, ως χώρα, ανέπτυξε και αυτή τη δική της εξωτερική πολιτική. Έχει ξοδέψει εκατομμύρια δολλάρια κάθε χρόνο εις τις Ηνωμένες Πολιτείες για να κρατήσει αυτήν τη δύναμη που έχει στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσα στο Πεντάγωνο και μέσα στο State Department.
Δ.Α.: Βάσεις όμως, υπάρχουν και στις Ελλάδα. Για ποιο λόγο η Ελλάδα δεν μπορεί να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο γεωγραφικά;
Φ.Κ.: Εάν κοιτάξεις τις γειτονικές χώρες που έχει η Τουρκία – η Σοβιετική Ένωση, η Συρία, Ιράκ, Ιράν – είναι όλες γύρω από την Τουρκία, ενώ η βάση τώρα που έχουμε εμείς στην Κρήτη, στον κόλπο της Σούδας, είναι περισσότερο μια ναυτική βάση, τελείως διαφορετική από την Ιντσιρλίκ. Αλλά δεν είναι μόνο οι βάσεις. Είναι το γεγονός ότι η Τουρκία κατάφερε να διαμορφώσει μέσα εις την γραφειοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών του Πενταγώνου και του State Department ότι είναι η χώρα-κλειδί: Θεωρείται – όπως το λένε – “the reliable ally”, ο πραγματικός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο αστυνομικός… αυτή που διαφυλάσσει την περιοχή.
Βεβαίως, μέσα από αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις, ή ρεπουμπλικανική ήτανε ή δημοκρατική ήτανε η κυβέρνηση, δεν μπορέσαμε να σπάσουμε αυτήν την πάγια εξωτερική πολιτική [των Ηνωμένων Πολιτειών], αλλά πιστεύω ότι η Ομογένεια έχει καταφέρει πάρα πολλά. Αρχίζω πρώτα από το γεγονός ότι έχουμε κρατήσει το Κυπριακό πρόβλημα στη forefront [πρώτη γραμμή] των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δ.Α.: Είναι αυτή και η αποστολή της ΠΣΕΚΑ;
Φ.Κ.: Είναι και μια από τις αποστολές της ΠΣΕΚΑ, αλλά η ΠΣΕΚΑ μη ξεχνάτε ότι είναι ένα συντονιστικό όργανο. Η ΠΣΕΚΑ, η οποία ιδρύθηκε το 1976…
Δ.Α.: Από ποιον ιδρύθηκε η ΠΣΕΚΑ;
Φ.Κ.: Ιδρύθηκε από τους απόδημους Κύπριους. Οι απόδημοι Κύπριοι είναι 500.000 σε όλον τον κόσμο. Στο συνέδριο υπάρχουν δύο οργανώσεις: Η μία λέγεται ΠΟΜΑΚ – η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κυπρίων – και η άλλη λέγεται Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνος. Η ΠΟΜΑΚ είναι απλώς για Κύπριους, κυπριακές ομοσπονδίες που αντιπροσωπεύουν τους απόδημους. Η ΠΣΕΚΑ αγκαλιάζει όλες τις οργανώσεις…
Δ.Α.: Σε παγκόσμιο επίπεδο;
Φ.Κ.: Σε παγκόσμιο επίπεδο τις αγκαλιάζουμε… που θέλουν να βοηθήσουν. Έχουμε σχέση με τους Αρμένιους, με τις εβραϊκές οργανώσεις, με τους Κούρδους, με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προσπαθούμε να εξελιχθεί το Κυπριακό πρόβλημα σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Και πιστεύω ότι τα άλλα τα οποία ήτανε το 1974, η Τουρκία έπαιρνε σχεδόν 2 δις. δολλάρια σε στρατιωτική και οικονομική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, σήμερα παίρνει μηδέν. Το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίχως αντίσταση από τις Ηνωμένες Πολιτείες…
Δ.Α.: Τι εννοείτε δίχως αντίσταση;
Φ.Κ.: Κοιτάξτε, στην Κυπριακή Δημοκρατία μπορούσαν αμέσως να φέρουν κάποια αντίθεση οι Ηνωμένες Πολιτείες και να μη γίνει η Κύπρος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ’ όλα αυτά, η Κύπρος έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη βοήθεια τη δική μας, με τον τότε Υφυπουργό, τον κ. Χόλμπρουκ, ο οποίος βοήθησε για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δ.Α.: Το λέτε γιατί δεν έχει λυθεί το Κυπριακό;
Φ.Κ.: Κοιτάξτε, όταν, βεβαίως, στη συμφωνία της Κύπρου για να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπήρχε το να φύγει το Κυπριακό πρόβλημα, ότι η Τουρκία θα συνέχιζε να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο δεν έχει γίνει. Διότι οι Ευρωπαϊκές χώρες, κακά τα ψέματα, πάντοτε χρησιμοποιούσανε και την Ελλάδα και την Κύπρο ως τον λόγο που η Τουρκία δεν έμπαινε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά για να τελειώσω, το άλλο είναι το γεγονός ότι καμμία χώρα δεν έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος των Τούρκων εις την Κύπρο, το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει τόσα πολλά bilateral agreements, συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το γεγονός ότι οι αμερικανικές εταιρείες εξελίσσονται εις την Κυπριακή Δημοκρατία, σε όλα αυτά πιστεύω ότι η Ομογένεια των Ηνωμένων Πολιτειών διαδραμάτισε ένα μεγάλο ρόλο και είναι αυτά που θα μας βοηθήσουνε στο μέλλον για λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Δ.Α.: Κύριε Κατσίμπρα, ήρθατε πρόσφατα από την Ελλάδα, είστε εκπρόσωπος της HALC, διδάσκετε στο Πανεπιστήμιο Columbia και του CUNY στο πρόγραμμα Διαπραγματεύσεων και Επίλυση Συγκρούσεων και είστε και πρώην αξιωματικός του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Μιλήστε μας λιγάκι για την πορεία σας μέχρι σήμερα και τι είναι η HALC και τι σκοπούς έχει σε σχέση με τα εθνικά μας θέματα.
Νικόλαος Κατσίμπρας (Ν.Κ.): Μεγάλωσα σε μια στρατιωτική οικογένεια, ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, οπότε είχα δει, είχα βιώσει λίγο τι σημαίνει αυτό που λέμε ο «Ψυχρός Πόλεμος» με την Τουρκία από πολύ μικρός μέσω του πατέρα μου.
Σαν αξιωματικός αργότερα στο Πολεμικό Ναυτικό είδα ακριβώς τι σημαίνει αυτό στην καθημερινότητα του Αιγαίου. Ο κόσμος μπορεί να μην το ξέρει, αλλά κάθε μέρα έχουμε μια συγκεκριμένη τακτική, έτσι ώστε να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την παρουσία της Ελλάδας έντονης στο Αιγαίο, η οποία είναι πολύ απλή: με το που βγαίνει κάποιο από τα τούρκικα πλοία στο Αιγαίο, αυτό είναι υπό την επιτήρηση την ελληνική, είτε από κάποιο πλοίο που είναι μόνιμα στην περιοχή ή από κάποια φρεγάτα που θα πάει στην περιοχή για να το παρατηρήσει ή από τα παρατηρητήρια που έχουμε σε διάφορα νησιά. Αυτό έχει πολύ μεγάλο κόστος και δεν θα ήταν απαραίτητο, άμα οι σχέσεις γειτονίας ήτανε απλά αυτές που θα έπρεπε να είναι το 2016, ανάμεσα σε δύο χώρες, οι οποίες υποτίθεται ότι είναι σύμμαχοι.
Δ.Α.: Μιλάτε για το Αιγαίο τώρα.
Ν.Κ.: Για το Αιγαίο συγκεκριμένα, γιατί αυτή είναι η εμπειρία που βίωσα. Το θέμα είναι ότι ακούμε τα θέματα τα ελληνοτουρκικά και την πολιτική – ουσιαστικά – ρητορική, αλλά υπάρχει η πραγματικότητα η οποία τρέχει στο Αιγαίο κάθε στιγμή και δεν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε. Είτε αυτό είναι ό,τι έχει να κάνει με το Αιγαίο ή ό,τι έχει να κάνει με θέματα της Κύπρου, υπάρχει μια συνέχεια, η οποία ενώνει όλα αυτά τα θέματα.
Δ.Α.: Θεωρείται ότι είναι αλληλένδετα δηλαδή.
Ν.Κ.: Ναι, είναι απόλυτα αλληλένδετα. Και είμαι ευτυχής, με τον ερχομό μου εδώ πριν 5-6 χρόνια, να μπορέσω να βιώσω λίγο τη δουλειά που προανέφερε ο Φίλιπ, που κάνει η Ομογένεια, στα θέματα αυτά και να μπορέσω εγώ, με την οπτική την οποία έχω και σαν αξιωματικός, αλλά και με το ακαδημαϊκό κομμάτι να δώσω ίσως μια διαφορετική λίγο οπτική που θα μπορούσε κάπως να βοηθήσει στη συνέχεια των προσπαθειών μας.
Γιατί – και στο κάτω-κάτω της Γραφής – έχεις ανθρώπους σαν τον Φίλιπ, που έχουν δώσει όλη τη ζωή τους για αυτά τα θέματα, αλλά είναι και υποχρέωση των νεότερων γενεών, να υπάρχει μια συνέχεια σε αυτές τις προσπάθειες. Είναι εύκολο όταν έχεις ανθρώπους όπως είναι ο Φίλιπ μπροστά και όπως είναι ο Νίκος ο Μούγιαρης, να περιμένεις από αυτούς να κάνουν πράγματα, αλλά αυτό όμως, έχει δημιουργήσει κενά συνέχειας και έχει να κάνει και με την επιβίωση, αυτό που λέμε, της ομογενειακής επιρροής στην Αμερική.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, πόσο σημαντική είναι η παρουσία Ελληνοαμερικανών στα λόμπυ εδώ, στις Ηνωμένες Πολιτείες;
Φ.Κ.: Κοιτάξτε, το λόμπυ των Ηνωμένων Πολιτειών, το ελληνοαμερικανικό λόμπυ που λέμε, υπάρχει πάλι σε διάφορες πτυχές. Βεβαίως, υπάρχει η Εκκλησία με τον Αρχιεπίσκοπο, με 500 οργανωμένες Εκκλησίες και σε πολλά σημεία η Εκκλησία διαδραματίζει ένα ρόλο για το Πατριαρχείο, για τις θρησκευτικές θέσεις του Πατριαρχείου και βεβαίως, βοηθάει και για τα εθνικά μας θέματα. Υπάρχει η ΑΧΕΠΑ, η οποία είναι οργανωμένη, παίζουν και αυτοί ένα ρόλο. Στην Ουάσιγκτον υπάρχουν δύο οργανώσεις, το American Hellenic Institute, το οποίο δουλεύει συνεχώς, και ο Έντι Μάνατος, ο οποίος αντιπροσωπεύει μία ηνωμένη προσπάθεια και βεβαίως, το κυριότερο είναι ότι η οργάνωση του HALC… η οποία ιδρύθηκε εδώ και τρία χρόνια;
Ν. Κ.: Είναι λίγο παραπάνω, αλλά… είμαστε γύρω στα τέσσερα χρόνια.
Δ.Α.: Υπάρχει αποτελεσματικότητα, ωστόσο, στην προώθηση των εθνικών ελληνικών θεμάτων;
Φ.Κ.: Υπάρχει… δεν νομίζω ότι υπάρχει όσον έπρεπε να υπάρχει, αλλά έχουμε κάνει αρκετή πρόοδο. Πρώτον, το γεγονός ότι τώρα υπάρχει μια συμμαχία μεταξύ των εβραϊκών οργανώσεων με τις δικές μας οργανώσεις. Το συνέδριο της ΠΣΕΚΑ τον περασμένο Ιούνιο έγινε μαζί με το εβραϊκό λόμπυ. Ας πούμε ότι το εβραϊκό λόμπυ – όλοι θα συμφωνήσουμε ότι είναι το νούμερο ένα λόμπυ στις Ηνωμένες Πολιτείες – το γεγονός ότι έχουμε συμμαχήσει και η HALC και η ΠΣΕΚΑ και όλες οι οργανώσεις με το εβραϊκό λόμπυ… Το γεγονός ότι κάνουμε όλες τις προσπάθειες με βουλευτές και γερουσιαστές … φέτος έχουμε κάνει σχεδόν 35 fundraises [συγκεντρώσεις χρημάτων] σε διάφορες περιοχές για ανθρώπους κλειδιά – βουλευτές, γερουσιαστές – βουλευτές οι οποίοι είναι στην επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Γερουσιαστές οι οποίοι είναι σε θέσεις κλειδιά. Συνεπώς, γίνεται μία εργασία προβολής των ελληνικών εθνικών θεμάτων.
Δ.Α.: Πώς μπορεί κανείς να συμμετέχει, κύριε Κατσίμπρα, στα λόμπυ αυτά; Και πώς μπορεί να προσφέρει κανείς μέσα από τη συμμετοχή του στα λόμπυ;
Ν.Κ.: Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το σύστημα για να καταλάβουμε τι επιρροή και τι ισχύ έχουνε. Σε ό,τι έχει να κάνει με την πολιτική επιρροή των Ελλήνων, αυτό που καταλαβαίνουν οι εκλεγμένοι είναι ουσιαστικά δύο πράγματα. Είναι οι ψήφοι…
Δ.Α.: Οι ψήφοι σε τι;
Ν.Κ.: Τι επιρροή έχεις, βάσει των ψήφων που μπορείς να επηρεάσεις.
Δ.Α.: Οι ψήφοι των ομογενών.
Ν.Κ.: Και το άλλο κομμάτι, αυτό που είπε ο Φίλιπ, είναι το κομμάτι fundraising, πόσο λεφτά μπορείς να μαζέψεις για να τους βοηθήσεις να εκλεγούνε [οι πολιτικοί]. Και ο μόνος τρόπος που μπορούμε ουσιαστικά να πολλαπλασιάσουμε την ισχύ μας και να την κάνουμε να είναι παρούσα, είναι με τη συντονισμένη κινητοποίηση των μελών της Ομογένειας.
Έχουμε νούμερα, είμαστε δηλαδή μία από τις πιο πολυπληθείς Ομογένειες στην Αμερική, αλλά άμα δεν μπορέσουμε να οργανωθούμε έτσι ώστε όλη αυτή η ισχύ μας να είναι επικεντρωμένη προς τους σκοπούς μας και με τη σωστή ρητορική, με το σωστό μήνυμα, τότε δεν καταφέρνουμε, αυτό που θα μπορούσαμε να καταφέρουμε. Πέφτουμε πολύ πιο χαμηλά από το κατώφλι της προοπτικής που θα μπορούσαμε να είχαμε άμα μπορούσαμε να είμαστε οργανωμένοι. Και αυτό κάνει, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τη HALC. Δηλαδή το μοντέλο που κάνουμε ως HALC, το οποίο είναι συμπληρωματικό της δουλειάς που κάνει ο Φίλιπ και που κάνουν οι άλλες οργανώσεις, είναι να μπορέσουμε να επενδύσουμε στο πολιτικό και στο κοινωνικό κεφάλαιο που έχουμε στην Ομογένεια. Δηλαδή να κινητοποιήσουμε τους ηγέτες της Ομογένειας, να μπορέσουμε να τους δώσουμε υποστήριξη στο να κινητοποιηθούν πιο στρατηγικά και επίσης, να τους δώσουμε την υποστήριξη την εκπαιδευτική, έτσι ώστε να υπάρχει μια συνέχεια στο μήνυμά μας, να είναι πιο σωστό αυτό το μήνυμα που προωθούμε στις διάφορες πρωτοβουλίες που κάνουμε στο λόμπυ.
Δ.Α.: Υπάρχει συντονισμός μεταξύ των ελληνικών-ελληνοαμερικανικών λόμπυ;
Ν.Κ.: Ναι, βεβαίως, υπάρχει συντονισμός και στο κομμάτι ότι υπάρχουν απλά προσωπικές σχέσεις μεταξύ των διαφόρων μελών και αυτό είναι το κομμάτι που προσπαθώ να προωθήσω… ότι μιλάμε τώρα για τη συμπληρωματική συνέργεια που έχουν τα διάφορα σωματεία για να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε στο σκοπό. Σημασία δεν έχει να ρυθμίσουμε την ενέργεια που έχουμε, αλλά να μπορέσουμε συμπληρωματικά να δούμε ποια είναι η ισχύ του καθενός. Αυτό είναι το κύριο κομμάτι. Πώς είναι η σωστή στρατηγική με το σωστό μήνυμα που θα μπορέσει να συγκεντρώσει όλη την ενέργεια που έχει η Ομογένεια προς το σωστό σκοπό.
Δ.Α.: Κύριε Φίλιπ;
Φ.Κ.: Κοιτάξτε η Ομογένεια σήμερα – και το λέμε και είμαστε υπερήφανοι – το γεγονός ότι η ελληνική Ομογένεια είναι πρώτη στη μόρφωση και δεύτερη στην οικονομική ισχύ.
Πρώτον, ο κάθε Έλληνας πρέπει να ξέρει εκεί που ζει, ποιος είναι ο βουλευτής του, ποιος είναι ο γερουσιαστής της περιοχής, να προσεγγίσει αυτούς τους ανθρώπους… μπορεί να συμμετέχει με πολλούς τρόπους. Άμα βλέπει ένα άρθρο στην εφημερίδα, μπορεί να γράψει ένα γράμμα το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει. Μπορεί όταν γίνονται τα συνέδρια στην Ουάσινγκτον να ερθούνε στο συνέδριο, να δούνε το βουλευτή το δικό τους, να μιλήσουν για το θέμα. Έχουμε περιπτώσεις, διάφορες περιοχές, εις τις οποίες ένα άτομο, ένα ή δύο ή τρία άτομα, μπορούν να επηρεάζουν τον βουλευτή και τον γερουσιαστή της περιοχής.
Δ.Α.: Υπάρχει, όμως, συμμετοχή από τη Νέα Γενιά; Δηλαδή η νέα γενιά των Ελληνοαμερικανών, κύριε Κατσίμπρα, συμμετέχει σε όλες αυτές τις δραστηριότητες; Εσείς, ως νέος άνθρωπος, βλέπετε να υπάρχει ενδιαφέρον;
Ν.Κ.: Ναι, σίγουρα, όχι μόνο ενδιαφέρον, εγώ πιστεύω ότι υπάρχει η αναζήτηση για το σωστό μοντέλο που θα μπορέσει να τους φέρει. Δηλαδή έχει γίνει μια δουλειά, η οποία είναι εξαιρετική τόσα χρόνια, αλλά για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τη Νέα Γενιά που έχει τις δικές της ανησυχίες, τα δικά της πιστεύω, τη δικιά της αισθητική κιόλας, θα έπρεπε να μπορέσουμε να ακούσουμε τι χρειάζονται, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τους προσεγγίσουμε. Δηλαδή απλά για να μπορέσουμε να κτίσουμε ουσιαστικά την κοινωνική συνείδηση και είναι κάτι το οποίο είναι βαθειά στη ρίζα της ταυτότητάς μας σας Έλληνες η ενασχόληση με τα κοινά.
Αλλά το πρόβλημα είναι – και αυτό είναι το μοντέλο που κάνουμε εμείς με τη HALC συγκεκριμένα – το οποίο έχει να κάνει με το εξής: πρέπει να υπάρχει, για να μπορέσουμε στο μέλλον να χειριστούμε τα προβλήματα που έχουμε, πρέπει να υπάρχει μια οργανωτική συνέχεια στην προσπάθεια.
Δ.Α.: Να υπάρχει συντονισμός από όλες τις πλευρές.
Ν.Κ.: Να υπάρχει συντονισμός από όλες τις πλευρές και το κομμάτι το συγκεκριμένο που είναι και διαφορετικό, αυτό που προσπαθούμε να συντηρήσουμε, είναι το εξής: ότι οι πιο πετυχημένες οργανώσεις… το ζήτημα είναι να μην εφεύρουμε τον κύκλο από την αρχή. Δηλαδή αυτό που κάνουν σωστά οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι είναι ότι υπάρχει ένας πυρήνας επαγγελματικός, ο οποίος βοηθάει με τη στρατηγική, βοηθάει με την οργανωτική συνέχεια και αυτός ο πυρήνας μπορεί να δώσει την υποστήριξη για να γίνουν όλα αυτά που προανέφερε ο Φίλιπ. Άμα δεν υπάρχει η συνέχεια και ο πυρήνας, μετά απλώς επαφιέμεθα σε ένα δύο-άτομα τα οποία μετά από δέκα χρόνια, άμα δεν συνεχίσουνε, θα κρεμάσει το σύστημα. Για αυτό προσπαθούμε εμείς να έχουμε μια οργανωτική συνέχεια, που θα κινητοποιήσει τον κόσμο και αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούσαν κατευθείαν να έρθουν να δείξουν την ισχύ τους στους εκλεγμένους.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, πώς μπορεί κανείς να συμμετέχει στο lobbying και ειδικότερα στην ΠΣΕΚΑ που εσείς εκπροσωπείτε;
Φ.Κ.: Όσον αφορά την ΠΣΕΚΑ, δεν είναι οργάνωση στην οποία το κάθε άτομο, μπορεί να συμμετέχει όπως είναι το HALC. Η ΠΣΕΚΑ είναι ένα συντονιστικό όργανο, το οποίο συντονίζει άλλες οργανώσεις, στις οποίες να έχουμε κοινή γραμμή πάνω στο πρόβλημα της Κύπρου. Αλλά ο τρόπος που μπορούν να συμμετέχουν μαζί μας είναι στα fundraises που κάνουμε για πολιτικούς, να έρχονται στα fundraises και ακόμη και να μη θέλουν να δώσουν χρήματα, το γεγονός ότι θα παραυρεθούν να ακούσουν ένα βουλευτή, ένα γερουσιαστή [είναι σημαντικό]. Το άλλο είναι να συμμετέχουν όσον αφορά με βουλευτές, γερουσιαστές σε προεκλογικούς αγώνες, όπως γίνεται τώρα [εν όψει των αμερικανικών εκλογών], οι θέσεις μας να γίνονται γνωστές στους βουλευτές, να έρχονται στα συνέδρια που κάνουμε στην Ουάσινγκτον, να επισκέπτονται τους βουλευτές και τους γερουσιαστές. Βεβαίως, είναι πολύ εύκολο, αλλά ατομικά για να συμμετέχουν ίσως το HALC να είναι πολύ καλύτερο.
Δ.Α.: Στην ΠΣΕΚΑ πώς μπορεί κανείς να ενημερωθεί για τις εκδηλώσεις που συμμετέχει η ίδια η ΠΣΕΚΑ ή εκδηλώσεις που διοργανώνει;
Φ.Κ.: Οι εκδηλώσεις της ΠΣΕΚΑ γίνονται γνωστές στις άλλες οργανώσεις. Δηλαδή υπάρχουν e-mails όλων των οργανώσεων, των ομοσπονδιών και τις άλλες οι οποίες φεύγουν από τα γραφεία της ΠΣΕΚΑ προς τις οργανώσεις.
Δ.Α.: Επομένως είναι εσωτερική ενημέρωση.
Φ.Κ.: Ακριβώς.
Δ.Α.: Μάλιστα. Κύριε Κατσίμπρα, πώς μπορεί να γίνει κανείς μέλος της HALC;
Ν.Κ.: Έχουμε τα γραφεία μας εδώ στη Νέα Υόρκη – είναι στο Long Island City – και εγώ διευθύνω, τρέχω ουσιαστικά τη HALC εδώ στη Νέα Υόρκη. Τα κεντρικά μας είναι στο Σικάγο που είναι ο Ζεμενίδης, ο εκτελεστικό διευθυντής. Κάνουμε κάθε μήνα εκδηλώσεις για να μπορέσουμε να κινητοποιήσουμε την Ομογένεια, να την εκπαιδεύσουμε σε θέματα που μας αφορούν και επίσης να κτίσουμε αυτό το δίκτυο που χρειάζεται επιτέλους να χτίσουμε για όταν χρειαστεί να κάνουμε το lobbying κομμάτι στην Ουάσινγκτον. Για να γίνει κάποιος μέλος μας, πάει στη [ιστο]σελίδα hellenicleaders.com – ξέρω ότι η προφορά μου σκοτώνει το leaders, αλλά είναι οι ηγέτες ουσιαστικά – και όταν πας στη σελίδα μπορείς να γίνεις μέλος και αφού γίνεις μέλος, παίρνεις τα πάντα, τις ειδοποιήσεις για όλες τις πρωτοβουλίες τις οποίες ετοιμάζουμε εδώ στη Νέα Υόρκη ή ανάλογα που είσαι. Η μεγάλη δύναμη της HALC είναι επίσης στο κομμάτι των social media που είμαστε η πιο οργανωμένη οργάνωση στο διαδίκτυο, οπότε το αποτύπωμά μας εκτείνεται σε όλες τις 50 Πολιτείες στην Αμερική, αλλά απλώς στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο – και στη Βοστώνη και στην Ουάσινγκτον λιγότερο – έχουμε τρέχουσες δραστηριότητες.
Δ.Α.: Είναι και μεγαλύτερος ο πληθυσμός στη Νέα Υόρκη.
Ν.Κ.: Ναι, στη Νέα Υόρκη για αυτό επικεντρωνόμαστε – επικεντρώνω και την προσπάθειά μου – είναι μεγαλύτερος ο πληθυσμός και είναι πολύ μεγαλύτερη η προοπτική για ποιοτική δραστηριοποίηση του κόσμου. Οπότε υπάρχει η πλατφόρμα, δίνουμε το βήμα, το ζήτημα είναι ο κόσμος να αποφασίσει να γίνει μέλος μας.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, ουσιαστικά ποια είναι η γνώμη σας για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος διαχρονικά σε σχέση με τον χειρισμό των ελληνοτουρκικών θεμάτων;
Φ.Κ.: Θα έλεγα ποια εξωτερική πολιτική, αλλά… πάντως πάσχουμε εις το θέμα της εξωτερικής πολιτικής, ίσως γιατί υπάρχουν τόσες αλλαγές κυβερνήσεων στην Ελλάδα, ίσως η εξωτερική πολιτική, ίσως η οικονομία…. και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, μεγάλη οικονομική κρίση. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαστε πολύ πίσω και εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε και όπως έχω πει, η οικονομία δεν βοηθάει την Ελλάδα, διότι η Τουρκία ξοδεύει 30-40 εκατομμύρια δολλάρια τον χρόνο εις τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η Ελλάδα ξοδεύει μηδέν. Στηρίζεται πάνω σε εμάς, πάνω στην Ομογένεια για να προωθήσουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Δ.Α.: Ουσιαστικά αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει το λόμπυ των Ελληνοαμερικανών;
Φ.Κ.: Προσπαθούμε, αλλά δεν είναι εύκολο, διότι είναι εκατομμύρια τα δολλάρια τα οποία πρέπει να ξοδέψουμε… μερικοί από εμάς ξοδεύουμε πάρα πολλά ποσά κάθε χρόνο …ο κύριος Μούγιαρης, ο οποίος ανέφερε ο Νίκος [Κατσίμπρας] ο ίδιος έχει στηρίξει το HALC, τα τελευταία τρία χρόνια με εκατομμύρια δολλάρια, αλλά δεν είναι εύκολο. Το budget του αμερικανικού εβραϊκού λόμπυ, που είναι το πιο μεγάλο, είναι 85 εκατομμύρια δολλάρια. Δηλαδή ο προϋπολογισμός του HALC μπορεί να είναι 3 εκατομμύρια, ο προυπολογισμός της ΠΣΕΚΑ μπορεί να είναι 1 εκατομμύριο. Είμαστε πολύ πίσω για να φθάσουμε εκεί που πρέπει να φθάσουμε.
Δ.Α.: Βλέπετε, ωστόσο, να υπάρχει συντονισμός των κινήσεων της εξωτερικής πολιτικής Ελλάδας-Κύπρου σε σχέση με το Κυπριακό;
Φ.Κ.: Πιστεύω [ότι] Κύπρος-Ελλάδα έχουν κοινές γραμμές και ο λόγος είναι ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος απλώς αφήνει την εξωτερική πολιτική επάνω στην Λευκωσία όσον αφορά το Κυπριακό πρόβλημα. Δηλαδή η Ελλάδα μας στηρίζει – και στηρίζει δυνατά την εξωτερική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας – και δεν υπάρχει καμμία αντιπαράθεση, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική. Τώρα το γεγονός ότι έχουμε μείνει εις την λεγόμενη “bizonal, bicommunal federation” για αυτήν τη λύση του Κυπριακού προβλήματος είναι ένα πρόβλημα, το οποίο από το 1977 που άρχισαν να συνομιλούν, συνεχώς συνομιλούμε, συνεχώς υποχωρούμε στις θέσεις μας και δώσαμε την ευκαιρία στην Τουρκία να φέρει 300.000 Τούρκους στα κατεχόμενα, να στήσουνε μία κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται από την Τουρκία, και είμαστε σε δύσκολη θέση για να έρθει μία λύση η οποία θα ικανοποιήσει τον κυπριακό Ελληνισμό.
Δ.Α.: Εσείς κύριε Κατσίμπρα πώς βλέπετε την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας σε σχέση με τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών θεμάτων;
Ν.Κ.: Ο καθένας κρίνει βάσει των πληροφοριών που έχει και με την κρίση που έχει, ανάλογα με την παρατήρηση των γεγονότων και την επεξήγηση που δίνεις σε αυτά που βλέπεις. Οπότε αυτό που θα πω έχει να κάνει με το τι πιστεύω προσωπικά και μπορεί να είμαι και τελείως λάθος.
Δ.Α.: Προσωπικά ρωτάω.
Ν.Κ.: Αλλά το παράπονό μου εμένα είναι ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά μια συνέχεια, αυτό που λέγαμε πριν: η οργανωτική συνέχεια, που χρειαζόμαστε εδώ και προσπαθούμε να δώσουμε και σαν HALC. Σε ό,τι έχει να κάνει με θέματα διακυβέρνησης, θα έπρεπε να είναι το απόλυτο. Δηλαδή να υπάρχει μια συνέχεια, ανεξάρτητα ποιος είναι πάνω στην κυβέρνηση, στο πώς διαχειριζόμαστε θέματα με την Τουρκία. Και το πρόβλημα που έχει αποδειχθεί είναι ότι η πολιτική αστάθεια που βιώνει η Ελλάδα για πάρα πολλά χρόνια – και δεν μιλάω τώρα για την κρίση, [αλλά] μιλάω γενικότερα για την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα, για το κλίμα το πολιτικό στην Ελλάδα – έχει επιδράσει και έχει μάλλον καταστήσει σε θέματα εξωτερικής πολιτικής – θα τολμήσω να πω – ένα αίσθημα ερασιτεχνισμού. Δηλαδή για πάρα πολύ καιρό πιστεύω προσπαθούμε να το αποφύγουμε το ζήτημα, αλλά η ουσία είναι η εξής: όταν λέμε εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα εννοούμε ουσιαστικά PR, δημόσιες σχέσεις από πολιτικούς. Δηλαδή να εμφανίζονται σε κάποιο forum, να κάνουν κάποιες διμερείς σχέσεις, να βγάλουν φωτογραφία, να πάνε πίσω σπίτι. Αλλά δεν υπάρχει το follow up, δεν υπάρχει η ουσία, δεν υπάρχει ουσιαστικά αυτό που θα χτίσει την προσπάθεια. Δεν υπάρχει προετοιμασία.
Δ.Α.: Δεν υπάρχει παρέμβαση δηλαδή;
Ν.Κ.: Δεν υπάρχει ουσιαστικά επαγγελματισμός στην ολιστική αντιπροσώπευση της Ελλάδας στο εξωτερικό. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα στα οποία η Ελλάδα, είτε ήταν απούσα ή όταν εμφανιστήκαμε, δεν σηκωθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων, για να μπορέσουμε να αποδώσουμε όπως θα έπρεπε. Να γίνεται μία συνάντηση στην Ουάσινγκτον, μια συνάντηση κάποιου Έλληνα πολιτικού, να βγει φωτογραφία με κάποιο πολιτικό στην Ουάσινγκτον και να πάει πάλι πίσω σπίτι, είναι κυρίως για εσωτερική κατανάλωση. Η εξωτερική πολιτικής της νοοτροπίας που λέμε «για εσωτερική κατανάλωση» έχει πεθάνει και δεν το έχουμε καταλάβει.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, ποιες είναι οι επιπτώσεις ενός επικείμενου BREXIT – όπως είδαμε κατά εκεί οδεύει η Μεγάλη Βρετανία – σε σχέση με το καθεστώς, όμως, των βάσεων στην Κύπρο;
Φ.Κ.: Από οικονομικής άποψης, πιστεύω ότι Κυπριακή Δημοκρατία θα κερδίσει πάρα πολλά. Αρκετές εταιρείες που είναι στο Λονδίνο, θα μεταφερθούνε στην Κυπριακή Δημοκρατία. Ας μη ξεχνάμε ότι η Κύπρος είναι σε στρατηγική θέση, γεωγραφική θέση, η οποία μπορεί να γίνει πραγματικά η γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Μέσης Ανατολής. Όλες οι εταιρείες – και οι αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες θέλουν να πάνε προς τη Μέση Ανατολή, η μόνη τους επιλογή είναι η Κύπρος. Η άλλη δημοκρατία στην περιοχή είναι το Ισραήλ και όπως ξέρετε, αν πάνε στο Ισραήλ, θα έχουν πρόβλημα με τις αραβικές χώρες. Δεν υπάρχει πλέον άλλη επιλογή, παρά να μείνουνε στην Κυπριακή Δημοκρατία και αυτό θα βοηθήσει εμάς.
Όσον αφορά τις βάσεις, τις οποίες η Βρετανία τις θεωρεί ως δικές της και βάσει των συμφωνιών είναι sovereign territory του Ηνωμένου Βασιλείου, αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να εξελιχθεί. Βεβαίως, οι βάσεις… η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχώς δίνει άδεια για τις βάσεις και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χρησιμοποιήσει αυτές τις βάσεις και είναι ένας τρόπος για να φέρουμε πιο κοντά την Κυπριακή Δημοκρατία προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και να σταθεροποιηθεί πλέον η Κυπριακή Δημοκρατία ως βασικό μέρος της Ευρώπης, όχι μόνο από οικονομικής άποψης, αλλά και από στρατιωτικής άποψης, όσον αφορά την περιοχή ολόκληρη. Αυτό θα μας βοηθήσει πάρα πολύ στο μέλλον για λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Δ.Α.: Μάλιστα. Κύριε Κρίστοφερ, μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση στο Κυπριακό;
Φ.Κ.: Όπως έχω πει και προηγουμένως, οι συνομιλίες αρχίσαν από το 1977, είναι συνομιλίες που στηρίζονται πάνω σε διακοινοτική ομοσπονδία. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθήσαμε. Όπως ξέρετε, το Annan Plan είχε μπει σε δημοψήφισμα και 76% του Ελληνισμού το είχε απορρίψει. Σήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πολύ διαφορετική από ότι ήτανε το 1977. Κανένας δεν γνωρίζει ότι μέσα στην Κύπρο ζούνε 60.000 ρωσικής καταγωγής άνθρωποι. Υπάρχουν 5.000 Αρμένιοι. Ακόμα υπάρχουνε και από την Κίνα πάρα πολλοί.
Δ.Α.: Και Μαρωνίτες.
Φ.Κ.: Και Μαρωνίτες. Για αυτό όταν κάποιος προσπαθεί σήμερα σε μια ευρωπαϊκή χώρα να εφαρμόσει μία λύση, η οποία θα είναι βασισμένη πάνω σε εθνικότητα και πάνω σε θρησκεία, εγώ το βρίσκω τελείως απαράδεκτο.
Αλλάς ας πούμε ότι οι προσπάθειες και του κυρίου Αναστασιάδη και του κυρίου Ακιντζί ότι θα φέρουν κάποια λύση και κάποια συνεννόηση. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι το κλειδί δεν είναι ο κ. Ακιντζί. Το κλειδί είναι ο κ. Ερντογάν στην Άγκυρα. Η Τουρκία σήμερα επιμένει ότι πρέπει να κρατήσει στρατό στην Κυπριακή Δημοκρατία, επιμένει ότι πρέπει να έχει το δικαίωμα να μπαίνει μέσα όποτε θέλει και αυτό είναι απαράδεκτο. Δηλαδή δεν βλέπω εγώ ότι θα υπάρχει λύση, ενώ βεβαίως, για οικονομικούς λόγους, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν πάρα πολύ, αλλά αν θέλουν πραγματικά λύση, εκεί που πρέπει να γίνει πίεση είναι πάνω στην Τουρκία. Διότι οι Τουρκοκύπριοι και αυτοί σήμερα… Το 1974 οι Τουρκοκύπριοι ήταν 120.000. Σήμερα οι Τουρκοκύπριοι είναι 95.000. Αλλά υπάρχουν 300.000 έποικοι από την Τουρκία. Για αυτό και οι Τουρκοκύπριοι σήμερα είναι μία μειονότητα. Και υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Τούρκων από την Τουρκία. Και αυτό είναι ένα φλέγον θέμα, διότι μέσα σε αυτές θα μείνουν περίπου 90.000 έποικοι, οι οποίοι θα παραμείνουν στα κατεχόμενα.
Δ.Α.: Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα.
Φ.Κ.: Το ξέρω. Αυτό είναι κάτι το οποίο κοιτάζουμε. Υπάρχει μια αισιοδοξία ότι θα βρεθεί μια λύση. Εγώ πραγματικά δεν είμαι αισιόδοξος από τη δική μου πλευρά. Δεν βλέπω θέματα, όπως η εκ περιτροπής προεδρία, να μπορέσει ποτέ να περάσει μέσα από δημοψήφισμα και έως ότου η Τουρκία διαδραματίζει αυτόν τον ρόλο – διότι ξέρουμε ότι η Τουρκία δεν έχει κρατήσει ποτέ καμμία συμφωνία. Και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για εμάς.
Δ.Α.: Μάλιστα. Κύριε Κατσίμπρα, ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές, κατά τη γνώμη σας, στην ελληνική εξωτερική πολιτική σε σχέση με την Τουρκία;
Ν.Κ.: Πιστεύω ότι έχουμε ανεχθεί για πάρα πολύ χρονικό διάστημα τον τουρκικό παρεμβατισμό. Δηλαδή παραβιάσεις στο Αιγαίο – βέβαια αντιδρούμε άμεσα στις παραβιάσεις στο Αιγαίο, αλλά ανεξαρτήτως των αντιδράσεών μας – έχουμε αποδεχθεί μια κατάσταση, την οποία έχει καταστήσει η Τουρκία για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα.
Δ.Α.: Παραβιάσεις γίνονται και από άλλες πλευρές;
Ν.Κ.: Όχι. Είναι απόλυτο αυτό. Δηλαδή μπορεί να έχουν γίνει κάποιες παραβιάσεις από την μεριά τη δικιά μας, μόνο στη φάση της αναχαίτισης, όταν γίνεται αναχαίτιση στο τελευταίο κομμάτι ίσως να έχουν μπει οι δικοί μας λίγο μέσα στον τουρκικό εναέριο χώρο.
Και είναι ενδιαφέρον που το ρωτάς αυτό. Έψαξα στα τούρκικα συγκεκριμένα να δω τι λένε οι Τούρκοι για τις αναχαιτίσεις. Βρήκα μια ομιλία που έδωσε ο Τούρκος ΓΕΕΘΑ πριν τρία χρόνια στο τούρκικο κοινοβούλιο, που τον ρωτήσανε για το θέμα αυτό και τα νούμερα που τους έδωσε – στους βουλευτές τους Τούρκους – ήταν ότι έχουμε λέει 150 παραβιάσεις από ελληνικά μαχητικά.
150 – που δεν είναι αληθινό το νούμερο, αλλά ας πούμε ότι είναι αληθινό το νούμερο – η τάξη μεγέθους στη μεριά την αντίθετη, δηλαδή οι τουρκικές παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο, FIR, είναι μιλάμε για 8.000, 9.000, 10.000 μόνο τα τελευταία 5-6 χρόνια.
Δ.Α.: Είναι σε καθημερινό δηλαδή επίπεδο. Είναι πρακτική.
Ν.Κ.: Είναι σε καθημερινό επίπεδο. Και επειδή έχουμε συνηθίσει σε αυτήν την τακτική, έχουμε υποστεί ουσιαστικά αυτό που λέμε, θα έλεγα, μια εθνική απονεύρωση. Τον παρεμβατισμό της Τουρκία δηλαδή τον έχουμε θεωρήσει δεδομένο.
Δ.Α.: Ποιο είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι Ελλάδα-Τουρκία είναι και τα δύο μέλη του ΝΑΤΟ.
Ν.Κ.: Το ΝΑΤΟ πρώτα από όλα, ένα μεγάλο κομμάτι του ΝΑΤΟ, έχει να κάνει… για να καταλάβουμε πώς συμπεριφέρεται… και με τις προθέσεις της Αμερικής, επίσης άλλο που πρέπει να καταλάβουμε θέμα είναι ότι το ΝΑΤΟ από μόνο του δεν ασχολείται με θέματα εσωτερικά, αυτά λένε είναι ζητήματα δικά σας, βρείτε τα. Και αυτό είναι το ρεζουμέ. Δηλαδή το ρεσού για μένα το πιο σημαντικό είναι αυτό: Κανείς δεν θα έρθει να μας βοηθήσει. Πρέπει μόνοι μας να κοιτάξουμε την πάρτι μας. Άμα δεν μπορέσουμε εμείς να φέρουμε τα του οίκου μας σε… όπως θα έπρεπε να είναι, δεν θα έρθει κανείς άλλος από έξω να μας βοηθήσει. Όπως δεν θέλουμε παρεμβατισμό, έτσι δεν μπορούμε να περιμένουμε και βοήθεια εκεί που χρειάζεται. Και αυτή είναι η νοοτροπία που έχει δημιουργηθεί και στην Ελλάδα ταυτόχρονα. Δηλαδή βλέπουμε αριστερά, στο ένα άκρο ότι είμαστε αδέρφια, κουμπαριά με τους Τούρκους, όλα καλά θα πάνε και στο άλλο άκρο θα πάρουμε την Πόλη – που είναι απίστευτα. Δηλαδή αυτή η νοοτροπία δεν βοηθάει στην ουσιαστική στρατηγική αντιμετώπιση του ζητήματος που είναι ουσιαστικά να σταματήσουμε τη χορογραφία που στήνει η Τουρκία για εμάς και εμείς απλά να αντιδράμε.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι 33 εκατομμύρια ευρώ θα δοθούν στην τουρκοκυπριακή κοινότητα από την Κομισιόν για την ανάπτυξή της. Θεωρείται ότι αυτή η κίνηση είναι εύστοχη από πλευράς της Κομισιόν;
Φ.Κ.: Εύστοχή δεν είναι, αλλά όπως ξέρετε από το 2004, έπειτα από το δημοψήφισμα του Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει ότι πρέπει να αναβαθμιστεί η οικονομική θέση των Τουρκοκυπρίων. Το θέμα από τη δική μας πλευρά είναι ότι πιστεύουμε ότι η επίσημη κυβέρνηση είναι η Κυπριακή Δημοκρατία και χρήματα δεν μπορούν να πηγαίνουν κατευθείαν από την Ευρώπη στους Τουρκοκυπρίους, αλλά να περάσουν μέσα από τα Υπουργεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε. Βέβαια, η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχει αντίθεση σε χρήματα τα οποία θα δοθούν για να φτιαχτούν δρόμοι ή διάφορα άλλα έργα τα οποία θα γίνουν, αλλά πιστεύουμε ότι ό,τι χρήματα δοθούν, δεν πρέπει να δίνονται κατευθείαν, διότι αυτό είναι και κάπως αναγνώριση, όταν δίνεις στο ψευδοκράτος κατευθείαν χρήματα.
Δ.Α.: Έμμεση αναγνώριση. Εσείς κύριε Κατσίμπρα, συμφωνείτε;
Ν.Κ.: Συμφωνώ απόλυτα. Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λέει ο Φίλιπ.
Δ.Α.: Αντίστοιχα χρήματα στην Ελλάδα ή στην Κύπρο έχουν δοθεί όπως δόθηκαν στην Τουρκία για το προσφυγικό;
Ν.Κ.: Υπάρχει στο budget. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει λεφτά. Δηλαδή υπάρχει συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Ένωση στο θέμα το προσφυγικό για αρκετό χρονικό διάστημα πριν. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι είναι δυσανάλογη του προβλήματος. Το ζήτημα δεν είναι άμα δίνω λεφτά, το ζήτημα είναι πόσα λεφτά χρειάζονται και πόσα λεφτά δίνουνε. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι ένα κράτος συγκεκριμένα από μόνο του που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα. Η Ελλάδα είναι το κατώφλι, είναι η θύρα που περνάνε όλοι οι μετανάστες, όλες οι μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη. Άρα, δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε… Δεν είναι βοήθεια προς την Ελλάδα, η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, [αλλά] είναι βοήθεια προς την Ευρωπαϊκή Ένωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Οι πολιτικοί στις εκάστοτε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το πουλάνε μεταξύ τους στον εκάστοτε πολίτη ότι βοηθάμε την Ελλάδα. Δεν βοηθάς την Ελλάδα. Δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας. Είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα και η ευρωπαϊκή αντιμετώπιση του προβλήματος απλώς προϋποθέτει περισσότερα κόστη, περισσότερα λεφτά, κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ελλάδα που έτυχε γεωγραφικά να είναι στη θέση που είναι. Είναι σαν να λέμε ότι η Αριζόνα αυτήν την περίοδο ή το Τέξας δεν είχε τα λεφτά τα αντίστοιχα ή την υποστήριξη την αντίστοιχη την οικονομική από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τις εισροές από το Μεξικό. Δεν γίνεται. Δεν είναι πρόβλημα της Πολιτείας. Είναι πρόβλημα όλου του συνόλου. Απλώς η Πολιτεία είναι γεωγραφικά εκεί που είναι και πρέπει να το διαχειρίζεται. Δεν μπορούμε να είμαστε απομονωμένοι.
Δ.Α.: Δεδομένου κιόλας η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας είναι αυτή την περίοδο η συγκεκριμένη.
Ν.Κ.: Αυτό ακόμα είναι το κερασάκι στην τούρτα. Αλλά στο θέμα της ευρωπαϊκής ταυτότητας και της προοπτικής, θα έπρεπε να το δούμε πιο ευρωπαϊκά το ζήτημα, όχι εμείς οι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι. Αυτό είναι ζήτημα ευρωπαϊκό…
Δ.Α.: Και διεθνώς ενδεχομένως.
Ν.Κ.: Και διεθνώς. Ακριβώς. Γιατί αυτό είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι, μέρος ενός μεγαλύτερου προβλήματος.
Φ.Κ.: Να προσθέσω κάτι; Από τη στιγμή που δίνουνε 6,3 δις της Τουρκίας, η Ελλάδα τουλάχιστον πρέπει να έχει ίσον αυτών τα χρήματα… Και απλώς εγώ, σαν Έλληνας, υπερηφανεύομαι με τον ανθρωπιστικό τρόπο που οι Έλληνες στα διάφορα τα νησιά της Ελλάδος έχουν βοηθήσει αυτούς τους πρόσφυγες, διότι όπως λέει και ο Νίκος [Κατσίμπρας] δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος, είναι ευρωπαϊκό αυτό το πρόβλημα.
Δ.Α.: Στην Κύπρο υπάρχουν πρόσφυγες;
Φ.Κ.: Πολλοί λίγοι. Ευτυχώς.
Δ.Α.: Κύριε Κρίστοφερ, εν όψει των αμερικανικών εκλογών, υπάρχει κατά τη γνώμη σας, η δυνατότητα άσκησης πίεσης από πλευράς Ελλάδας και Κύπρου, προκειμένου να υπάρξει μια κοινά αποδεκτή λύση στο Κυπριακό;
Φ.Κ.: Όσον αφορά τον κ. Τράμπ, αυτό το οποίο μπορούμε να δούμε είναι το γεγονός ότι θέλει αλλαγή η εξωτερική πολιτική [των Η.Π.Α.]. Εάν πραγματικά θέλει να υπάρχει μία συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, οπωσδήποτε θα αποδυναμώσει τη θέση της Τουρκίας.
Δ.Α.: Κύριε Κατσίμπρα, πιστεύετε ότι από το επικείμενο αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, αναμένεται να υπάρχει το περιθώριο άσκησης πίεσης από πλευράς Ελλάδας προς τις Η.Π.Α., σε σχέση με τον χειρισμό των ελληνικών εθνικών θεμάτων;
Ν.Κ.: Όσον αφορά τη Χίλαρυ, υπάρχει ένα παρελθόν στο οποίο μπορούμε να κρίνουμε και να ξέρουμε τι να περιμένουμε και υπάρχουν ήδη σχέσεις με συμβούλους δικούς της με το επιτελείο της, οπότε αυτό είναι καλό για εμάς. Σε ό,τι αφορά, βέβαια, τον Τραμπ, είναι απλά αυτό που λένε “wild car”, δεν ξέρεις ακριβώς τι θα σου βγει.
*Η συνέντευξη παραχωρήθηκε στο πλαίσιο της τηλεοπτικής εκπομπής «Πρόσωπα» του NGTV.
Η εκπομπή αναρτήθηκε στον σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=GS6Zd8yEULk
Απόσπασμα της εκπομπής διατίθεται στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://www.youtube.com/watch?v=wYgAx880o_w
Επίσης, για να διαβάσετε τη συνέντευξη του Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής, Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της συγκεκριμένης τηλεοπτικής εκπομπής, κάντε κλικ εδώ.
Πηγή: http://www.newgreektv.com/2013-09-18-19-03-02/2013-09-18-19-06-01/item/21564-kypriako-aigaio-anadeixi-ethnikon-thematon-stis-hpa