Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας 2016
Από τη Δέσποινα Αφεντούλη
Δρ Κοινωνιολογίας-Δημοσιογράφος
«Γυναίκα, αν θες αντρίκεια να δουλέψεις, για τον ξεσκλαβωμό σου, δε σε φτάνει να κάψεις, να σκορπίσεις, να ξοδέψεις το χρυσάφι, τη σμύρνα, το λιβάνι στο νέο βωμό. Μέσα σου πρώτα κάψε το τριπλό ξόανο που τους δούλους κάνει, Συνήθεια, Κέρδος, Πρόληψη. […]», έγραψε στο ποίημα του «Γυναίκα» ο λογοτέχνης-ποιητής Κωστής Παλαμάς (1859-1943), το οποίο, δυστυχώς, ακόμη και σήμερα παραμένει επίκαιρο.
Φέτος, το έτος 2016, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφιερώνει την Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας στη γυναίκα-πρόσφυγα, η οποία υπό συνθήκες πολέμου, εγκαταλείπει την εστία και τη χώρα της, προκειμένου να επιζήσει, αντιμετωπίζοντας παράλληλα την εκμετάλλευση, τη βία και την ανισότητα.
Στην Ελλάδα, η κατοχύρωση του δικαιώματος εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις Δημοτικές εκλογές το 1934, το δικαίωμα να ψηφίζουν και οι γυναίκες σε βουλευτικές εκλογές το 1956, ο εκσυγχρονισμός του Οικογενειακού Δικαίου το 1983 (Νόμος 1329/83), η καθιέρωση της ποσόστωσης ανά φύλο για την ισόρροπη συμμετοχή ανδρών-γυναικών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, καθώς και η συγκρότηση των Περιφερειακών Επιτροπών Ισότητας των Φύλων σε κάθε Περιφέρεια (Πρόγραμμα «Καλλικράτης»), αποτελούν μερικές από τις πιο σημαντικές τομές και κατακτήσεις του 20ου και 21ου αιώνα.
Ο δρόμος όμως, είναι μακρύς ακόμα. Δεν είναι αυτονόητη η ίση συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ενώ σπάνια τοποθετούνται γυναίκες σε υψηλές ηγετικές θέσεις.
Οι συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης έχουν πλήξει ιδιαίτερα τις γυναίκες στη χώρα μας, καθώς στατιστικά στοιχεία του ΟΑΕΔ, για το μήνα Ιανουάριο 2016, αναφέρουν ότι η εγγεγραμμένη ανεργία για τους άνδρες ανέρχεται σε ποσοστό 39,67%, ενώ για τις γυναίκες σε ποσοστό 60,33%.
Η γυναίκα, παρά τους αντικρουόμενους ρόλους της ως μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη ή και ενεργός πολίτης, καταρρίπτει καθημερινά τα στερεότυπα σε σχέση με τις ικανότητές της και εξακολουθεί να αγωνίζεται πολλαπλά, προκειμένου να πείσει για τα αυτονόητα.
Παρά τις κατακτήσεις της, μέσα από τους αγώνες της, σε εθνικό, αλλά και διεθνές επίπεδο, ο δρόμος για τη δίκαιη αντιμετώπιση της γυναίκας είναι αέναος και διαρκής.