Το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο στο Μπρονξ
Η διευθύντρια του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου, Αννα Προκόπ. Φωτογραφία: «Ε.Κ.»/Δέσποινα Αφεντούλη.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο (The Greek-American Institure/GAI) ιδρύθηκε το 1912 και έκτοτε λειτουργεί ανελλιπώς ως Ημερήσιο σχολείο στο Μπρονξ, αποτελώντας το παλαιότερο ελληνορθόδοξο σχολείο στις Η.Π.Α., όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του σχολείου (http://www.greekamericaninstitute.org).
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο, από το προνήπιο έως και την όγδοη τάξη του σχολείου, είναι προσηλωμένο στην παροχή σφαιρικής παιδείας, στο πλαίσιο ανάδειξης της διανοητικής ανάπτυξης, της κοινωνικής ευθύνης, της ανεκτικότητας, της κριτικής σκέψης και της ηθικής βάσης.
«Το όραμά μου είναι το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο να είναι ένα προστατευμένο περιβάλλον, όπου οι μαθητές να έρχονται, να αισθάνονται ασφαλείς και να διαπαιδαγωγούνται», υπογράμμισε η διευθύντρια του σχολείου, Αννα Προκόπ (Anna Prokop), τονίζοντας ότι το κάθε παιδί έχει τις δικές του δυνατότητες και ότι στο σχολείο γίνεται προσπάθεια για να τις καλλιεργήσουν.
Εξάλλου, όπως τόνισε η ίδια, στο σχολείο επικεντρώνονται στο να δημιουργήσουν δια βίου μαθητευόμενους, παρέχοντας σφαιρική παιδεία: «Πιστεύω ότι τα παιδιά έχουν την περιέργεια (να μάθουν) και επίσης είμαι πεπεισμένη ότι όσο περισσότερα περιμένει κανείς από τα παιδιά, τόσο περισσότερα θα δώσουν».
Παρά τις εκάστοτε, οικονομικές κυρίως, δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ύφεσης το 2008, η κ. Προκόπ είπε ότι το σχολείο συνεχίζει να σημειώνει επιτυχίες, λόγω της διατήρησης της πατροπαράδοτης πίστης, του θεσμού της οικογένειας και της παιδείας.
Οπως υποστήριξε, η συνεχής λειτουργία του σχολείου οφείλεται κυρίως στο ότι οι γονείς είναι εξαιρετικά υποστηρικτικοί και μετά από την πάροδο δύο δύσκολων, από οικονομικής πλευράς, ετών, το σχολείο κατάφερε να αναγεννηθεί και να μην είναι απλώς άλλο ένα ελληνικό σχολείο, καθώς όπως επεσήμανε, το 50% του συνόλου των μαθητών δεν κατάγεται από την Ελλάδα, ούτε είναι ορθόδοξοι.
«Οπωσδήποτε, οι Ελληνες μαθητές αισθάνονται περήφανοι για την ελληνική καταγωγή τους, συνεπώς, είμαστε όντως ένα κοινοτικό σχολείο, επειδή έχουμε την Εκκλησία. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά καθολικά σχολεία στην περιοχή, (…) μη Ελληνες μαθητές έρχονται στο σχολείο μας (…), επειδή παρέχουμε εξαιρετική παιδεία», τόνισε η κ. Προκόπ.
Η παροχή ελληνικής παιδείας, υποστηρίζει η Αννα Προκόπ, είναι σημαντική, διότι δίνει την αίσθηση της ελληνικής κοινότητας: «Ο ελληνικός πολιτισμός και η (ελληνική) κληρονομιά είναι η βάση της δημοκρατίας, πάνω στην οποία η χώρα μας (ΗΠΑ) ιδρύθηκε. Το ίδιο σημαντική είναι η διάδοση του Ελληνισμού σε μη Ελληνες. Δεν απομονώνουμε τον εαυτό μας. Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο που να δίνει την αίσθηση της επιτυχίας, από τη στιγμή που μη Ελληνες μαθητές λαμβάνουν 100% στις εξετάσεις των Ελληνικών».
Πρόσθεσε επίσης, ότι απόφοιτοι του συγκεκριμένου σχολείου, γίνονται δεκτοί στα καλύτερα Γυμνάσια και τους παρέχονται οικονομικές διευκολύνσεις και επιπλέον υποτροφίες.
«Είμαστε πολύ ευλογημένοι, αλλά αυτό συμβαίνει, γιατί έχουμε εξαιρετικό διδακτικό προσωπικό… Εργάζεται πολύ σκληρά. Η εργασία που επιτελούν δεν είναι δουλειά – είναι λειτούργημα», είπε η κ. Προκόπ, τονίζοντας ότι φέτος που συμπληρώνει 16 χρόνια ως διευθύντρια του σχολείου, πιστεύει πως το σχολείο διαθέτει ορισμένους από τους καλύτερους εκπαιδευτικούς που είχαν ποτέ.
«Οι περισσότεροι έχουν μεταπτυχιακό, πολλοί από αυτούς έχουν δύο μεταπτυχιακά, είναι πιστοποιημένοι και γι’ αυτό, είμαι πολύ περήφανη για το σχολικό μας πρόγραμμα», τόνισε.
Στο συγκεκριμένο σχολείο, η διδασκαλία των Ελληνικών γίνεται 45 λεπτά, πέντε ημέρες την εβδομάδα και υπάρχουν δύο επίπεδα, των προχωρημένων και των Ελληνικών ως ξένη γλώσσα.
Μεταξύ των άλλων μαθημάτων που διδάσκονται οι μαθητές, είναι Αγγλικά, Μαθηματικά, Κοινωνικές Επιστήμες, Ελληνικά, Τέχνες, Μουσική, Τεχνολογία, Ελληνικοί Χοροί, είπε η κ. Προκόπ, αναφέροντας ότι στο πρόγραμμα του σχολείου εντάσσονται και προγράμματα του υποδιευθυντή, Ιωάννη Αττάνα (John Attanas).
Ενα από αυτά είναι το σεμινάριο Αγγλικών (honors English seminar) στο οποίο συμμετέχουν οι καλύτεροι μαθητές του σχολείου και κάθε χρόνο γράφουν για ένα διαφορετικό θέμα, όπως για παράδειγμα πέρυσι ζητήθηκε από τους μαθητές να διαβάσουν ποίηση και να γράψουν ένα δικό τους ποίημα, ανέφερε ο κ. Αττάνας.
Οπως στη συνέχεια διευκρίνισε, το σεμινάριο αυτό γίνεται συνήθως Φεβρουάριο ή Μάρτιο και οι μαθητές πρέπει να είναι στις 7 το πρωί στο σχολείο: «Ερχονται! Συμμετέχουν, έρχονται, θέλουν να το παρακολουθήσουν! Είναι ελάχιστοι οι μαθητές που δεν συμμετέχουν. Γενικά, θέλουν να παρακολουθήσουν πολύ»!
Το μπάσκετ για κορίτσια και αγόρια, η γιόγκα, οι λέσχες τέχνης, φωτογραφίας, βιβλίου, κινουμένων σχεδίων και φέτος η έναρξη λέσχης χορού, είναι ορισμένες μόνο από τις δραστηριότητες που παρέχει το σχολείο, όπως αναφέρει η Αννα Προκόπ, προσθέτοντας ότι οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων συμμετέχουν στο μαθητικό συμβούλιο και στη δημιουργία της ετήσιας έκδοσης βιβλίου.
Επίσης, ανέφερε ότι πραγματοποιούνται επισκέψεις σε περιοχές όπως στη Φιλαδέλφεια ή στο Μανχάτταν, ενώ οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων συμμετέχουν σε ταξίδι με μία διανυκτέρευση, όπως για παράδειγμα στην Ουάσιγκτον, την Βοστώνη, τονίζοντας ότι για πολλά από αυτά τα παιδιά, είναι η πρώτη φορά που βρίσκονται εκτός της Νέας Υόρκης!
Στις ελληνικές εθνικές εορτές, της 28ης Οκτωβρίου και της 25ης Μαρτίου, ακόμη και των Τριών Ιεραρχών, υπογράμμισε ότι συμμετέχουν όλα τα παιδιά, Ελληνες και μη Ελληνες εξίσου, με χορούς, θεατρικές παραστάσεις και αισθάνεται, όπως λέει, υπερήφανη που μιλάνε όλα Ελληνικά.
Τέλος, η Αννα Προκόπ επεσήμανε ότι είναι πολύ σημαντικό τα ελληνικά σχολεία να είναι κοντά το ένα με το άλλο και να συνεργάζονται, καθώς όπως είπε, θα καταλήξουν να λειτουργούν ως ανεξάρτητες οντότητες και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τέλμα τα ελληνοαμερικανικά σχολεία.
Συμμεριζόμενος την ίδια άποψη, ο κ. Αττάνας, είπε ότι η ελληνική κοινότητα μεταβάλλεται: «Μόλις πετύχουν επαγγελματικά, εγκαταλείπουν την περιοχή και μετακομίζουν στη Νέα Υερσέη, στο Κονέκτικατ, και δεν είναι κοντά στην ελληνική κοινότητα, όπως παλιά… Αν παρατηρήσει κανείς ακόμη και την Αστόρια, θα δει ότι δεν είναι το ίδιο ελληνική, όπως στο παρελθόν (…). Αρα, είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε μαζί και ελληνικές και μη ελληνικές οικογένειες και που συμμετέχουν ενεργά μαζί στο σχολείο».
ΠΗΓΗ: Εθνικός Κήρυκας